Tutorial
Adobe Photoshop CC 2019 has a neat new trick for changing brush sizes. In addition to changing size using the left and right square bracket keys [ + ] you can als use the new HUD function (head up display).
To use this you only have to switch keys to using Control + Alt on macOS or Control + Alt + Right mouse button on Windows. Then drag your mouse left or right to change brush size and up or down to change hardness.
See the demo below to see this tip in action:
Tweeënnegentig bordjes met namen van steden voor op een landkaart. Da’s best een klus want de namen die op de bordjes moeten komen zijn natuurlijk niet allemaal even lang. Er is een manier om het maken van die bordjes aan Illustrator over te laten. Zo hoef je ze niet zelf een-voor-een op maat te zagen.
Deze labels passen zich automatisch aan de lengte van de tekst aan.
Met een vormgeefstijl kun je in Illustrator diverse eigenschappen van een element met elkaar combineren tot een stijl. Dat scheelt tijd omdat je niet telkens per object handmatig diverse instellingen hoeft aan te passen. Het maakt je werk dus makkelijker én consistenter. In dit voorbeeld gaat het over bovenstaande lichtblauwe plaatsnaam-labels met een zwart contourlijntje dat net binnen de rand van het label valt.
Begin met het maken van de tekst: kies lettertype, grootte en kleur. Selecteer de tekst nu als object met het zwart pijltje en haal het palet Vormgeving (Appearance) uit het Venster menu. Voeg een nieuwe vulling toe uit het popup menu rechtsboven in het palet en bepaal de gewenste kleur (of klik op het tweede knopje linksonder in het palet). Kies vervolgens een effect uit het fx-menu onderin het palet. In dit geval koos ik ‘Omzetten in vorm’ (Convert to shape) en vervolgens het afgeronde rechthoek effect (Rounded rectangle).
Hier zit de magie van deze stijl verborgen. Als je namelijk kiest voor de optie ‘Relatief’ ipv ’Absoluut’ wordt het effect altijd aangepast aan de lengte van de tekst! Bij het voorbeeld was dit de eerste stap. Er staat nu een blauw label onder de tekst. Dat effect wordt tweemaal herhaald. Eerst volgt een zwart label dat iets groter is dan het blauwe en er dus net onderuit steekt. Tot slot nogmaals een blauw label dat weer iets groter is dan het zwarte.
Opgestapeld leveren die drie effecten een blauw bordje met zwarte contourlijn op. De volgorde van de effecten in het palet is belangrijk, gelukkig kun je ze door middel van slepen in het palet verplaatsen. Hieronder staat het resultaat van alle instellingen en de gebruikte maten.
Nu kun je een nieuwe grafische stijl aanmaken. Sleep het zojuist gemaakte object in het palet Afbeeldingsstijlen (Graphic styles) en geef je stijl een naam. Hierna kun je de nieuwe stijl toepassen op elk object. Soms zul je zien dat de vulkleur van je tekst verdwijnt als je de stijl toepast. Ook dat is op te lossen. In het pop-up menu van het stijlpalet zit de optie ‘Tekenkleur negeren’ (Override character color). Vink deze optie aan en je tekst behoudt de ingestelde kleur.
Een van de kleine dingen die het werken met Illustrator makkelijker maken is de mogelijkheid om het middelpunt van een geselecteerd object te zien. In oudere versies was dat punt altijd zichtbaar, tegenwoordig is het een optie die Adobe goed verstopt heeft.
Links de vormen zonder zichtbaar middelpunt, rechts met middelpunt.
Selecteer om het middelpunt zichtbaar te maken eerst een object en ga dan op zoek naar het Kenmerken palet (Attributes). Maak dan via het popup menu linksboven in het palet de keuze om alle opties te tonen. In het omcirkelde gedeelte van de illustratie hierboven zie je waar de optie zit om van een geselecteerd object het middelpunt zichtbaar te maken.
Er zit in dat palet overigens nog een nuttige optie: het omkeren van de padrichting. Dat komt van pas als je een samengesteld (compound) pad hebt gemaakt dat niet werkt zoals verwacht. Kies dan met het witte pijltje een van de twee paden die zijn samengesteld en draai in het Kenmerken palet de padrichting. Dat kan met de twee knopjes die rechts naast de knopjes voor het tonen van het middelpunt staan.
Opmaakstijlen in InDesign zijn onmisbaar. Maar als er nog gewijzigd wordt in de tekst kan een alinea snel vervuild raken. Dan gelden niet meer voor de hele alinea dezelfde (tekst)instellingen. Soms is dat duidelijk zichtbaar, maar helaas niet altijd. Hoe kom je daar achter en hoe los je het op?
Als je een alinea selecteert zie je soms een plusteken achter de naam van je opmaakstijl. De alineastijl Broodtekst heet dan Broodtekst+. Er is dan iets gewijzigd aan de instellingen van de tekst nadat een opmaakstijl werd toegepast.
Ai, een vervuilde alineastijl! Alles lijkt te kloppen maar er is toch iets mis.
Hoe los je dat eenvoudig op? Klik met de alt-toets ingedrukt op de stijlnaam in het stijlenpalet. Het plusteken achter de naam verdwijnt. Eén alinea is nu weer schoon, nu de andere nog, succes met je boek.
Heb je een tekenstijl toegepast en wil je ook daar van af? Houd dan alt en shift-toets ingedrukt en klik op de stijlnaam.
Maar kan dat ook in één keer voor alle tekst in je bestand zonder elke alinea afzonderlijk te moeten selecteren en opschonen? Natuurlijk kan dat.
Met deze instelling als zoekopdracht worden in het hele bestand alle vuiltjes uit de alineastijl Broodtekst verwijderd.
Kies in het Bewerken menu Zoeken/Wijzigen… en klik op de knop Meer opties.
Klik naast Opmaak zoeken: op het symbool met vergrootglas en T. Kies vervolgens de stijl die je wilt opschonen.
Klik eronder naast Opmaak wijzigen: ook op het symbool met vergrootglas en T. Kies hier dezelfde stijl als je bij Opmaak zoeken: hebt gekozen. Kies nu Alles wijzigen
Voila (en de echte pro heeft natuurlijk eerst het bestand opgeslagen zodat er naast de herstelfunctie van InDesign nóg een weg terug is.)
Elk geselecteerd tekst en illustratiekader in InDesign bevat een aantal mysterieuze blokjes. Ze zijn blauw, geel en wit van kleur. Waar dienen ze voor?
Deze keer de functie van het blauwe blokje rechtsboven op de rand van een geselecteerd InDesign kader. Daarmee kun je een kader aan tekst verankeren. In oudere versies van InDesign (voor CS 5) kon dat alleen door het illustratiekader in de tekst te plakken. Letterlijk, net alsof het om een stukje tekst gaat, Later is die optie uitgebreid.
Deze functie is handig als je grafische elementen met de tekst wilt laten meelopen. Als er later tekst wordt weggehaald of toegevoegd schuift de illustratie automatisch mee. Dat kan veel werk schelen!
Het illustratiekader en de tekst die het in Latijnse volzinnen beschrijft.
Als je op het blauwe blokje klikt en sleept krijgt je cursor een staartje in de vorm van een letter T. Sleep totdat je op de plek in de tekst staat waarmee de illustratie verbonden moet blijven. Het blauwe blokje verandert nu in en blokje met een anker erin.
De illustratie is verankerd aan de tekst. Het anker zit vast aan de witregel tussen de twee alinea‘s.
De positie van de illustratie nu afhankelijk van zijn anker in de tekst. Als de tekst wordt aangepast schuift de illustratie mee met de tekst. De relatieve positie ten opzichte van de tekst blijft dus gelijk.
Door witregels tussen de alinea’s toe te voegen is de illustratie automatisch met dezelfde afstand naar beneden geschoven.
De koppeling met de tekst valt op te heffen door in het menu Object de optie Verankerd object… en vervolgens Vrijgeven te kiezen. Op die plek ontdek je ook dat er nog heel veel andere mogelijkheden zijn door Opties te kiezen.
Tjonge, wat een mogelijkheden!
En dat kettingsymbooltje dan links aan de bovenrand van het illustratiekader zichtbaar is. Wat heeft dat ermee te maken? Ehm, niets eigenlijk. Maar dubbelklik er eens op terwijl je de alt-toets ingedrukt houdt…
Zijn ze wel eens opgevallen, dat gele, blauwe en witte blokje op de rand van een geselecteerd Adobe InDesign kader? Ja ze staan er echt, maar wat kun je ermee?
Bovenin rechts het blauwe blokje, op de rechterzijde het gele en links op gelijke hoogte het witte blokje. De witte blokjes halverwege en op de hoeken van alle zijdes doen even niet mee.
Laat ik beginnen met het gele blokje, da’s simpel. Klik erop en op de hoeken van je kader verschijnen gele ruitjes. Pak er een op en schuif horizontaal op en neer om de hoeken van ‘t kader af te ronden. Maar er kan meer: met de shift-toets ingedrukt kun je in plaats van alle hoeken tegelijk elke hoek afzonderlijk instellen. Als je met de alt-toets op zo’n ruitje klikt verandert de hoekafwerking van rond stap voor stap in de overige smaken van hoekeffecten. En alt-shift, doet dat nog iets? Jazeker maar dat mag je zelf ontdekken…
Sleep met shift (boven) of klik met alt-shift op afzonderlijke hoeken (onder).
Probeer ook eens wat er gebeurt als je in plaats van het zwarte het witte pijltje gebruikt (selecteren/direct selecteren). Met het directe selectiegereedschap (wit pijltje) staat er in het gele blokje een blauwe middenstip nadat je de hoeken hebt aangepast. Als je daar op klikt wordt de hoek omgezet in een pad dat je vervolgens heel precies kunt bewerken. Let wel, het hoek-effect wordt dan voorgoed toegepast en je kunt niet meer terug naar je oorspronkelijke kader.
Boven: selecteer het kader met het directe selectiegereedschap (witte pijltje).
Onder: het effect van een klik op het blauwe stipje in het gele blokje.
Al deze opties zijn overigens ook te vinden in het menu Object onder Hoekopties…
